| |
- Het lobbywerk
moet spontaan gebeuren. Het is beter dat meerdere mensen zelf contact
opnemen dan dat je dat georganiseerd doet. Een parlemenstlid is daar
vaak gevoeliger voor. Van actiegroepen verwachten politici geen heil
(lees : stem).
- Je kan een mandataris
ook bezoeken tijdens de zitdagen van het sociaal dienstbetoon, op afspraak
bij hem thuis, ...
- Schrijf je een
brief, laat het dan geen modelformulier zijn. Vraag ook een specifieke
reactie, anders ontvang je een modelbrief terug. Stuur gerust een herinnering
of vraag om verduidelijking.
- Spreek vanuit
jezelf : hoe voel jij het aan? Wat zegt jouw geweten? Door welke ervaringen
ben jij daartoe gekomen?
- Breng het gesprek
op het niveau van mens tot mens : waarom is het voor jezelf belangrijk?
Hoe ziet de kandidaat dat?
- Vermijd de valkuil
van een algemene en vage discussie door zelf zo concreet en persoonlijk
mogelijk te zijn. Als je jezelf oprecht durft openstellen voor een ander,
krijg je meestal ook openheid en oprechtheid terug.
- Durf gerust doorvragen
: ”OK, ik heb het partijstandpunt begrepen, maar wat denkt u daar
zelf over?”
- Blijf oprecht.
Het is niet nodig te beloven dat je voor die partij zal stemmen. Benader
de politicus als een medemens en niet als een instrument van de partij
of in een ruilrelatie. Als jij je echt voor zijn/haar mening en persoon
interesseert, heeft dit vast en zeker een positieve invloed op je gesprekspartner.
Interessant is ook dat je vaak de beste gesprekken kan hebben met mensen
die inhoudelijk toch niet akkoord kunnen gaan. Laat daarom ieder in
zijn/haar waarde, zonder uiteraard de jouwe op te geven.
- Geef publiciteit
aan de antwoorden die je gekregen hebt. Laat ze ons ook weten.
|
